Magnetic Island

Vandaag stond een bezoek aan Magnetic Island gepland. Magnetic Island heeft zijn naam gekregen van kapitein Cook, volgens de Australiers de ontdekker van Australie rond 1770 (in het echt is onze landgenoot Jansz. ergens rond 1600 de eerste europeaan die hier voet aan wal zette maar het nut niet zag van Australie). Kapitein Cook voer om Magnetic Island heen om het op kaart te kunnen zetten. Hij bleek foute waarden van zijn instrumenten te krijgen waardoor deze kartografische excertie een moeilijke werd. Hij kwam niet in hem op dat de instrumenten niet in orde waren maar hij trok de conclusie dat het eiland wel magnetisch geladen moest zijn en Magnetic Island was geboren.

Om 9.00 uur stonden wij in de haven van Townsville bij de dock om aan boord te gaan van de boot die ons binnen 20 minuten zou overzetten. Aangekomen op het eiland hebben we ons vervoersmiddel van die dag opgehaald; een super gave moke, zie de foto hieronder.

Het bleek een schot in de roos, heerlijk over het eiland heen crossen in zo'n gave wagen. Er is maar 1 deel van het eiland toegankelijk voor toeristen. Het is een weg van zo'n 10 kilometer lang met mooie baaien en standen. We zijn gestart met een wankeltocht (heuvel op) van zo'n 2.8 km genaamd The Forts Walk. Op deze wandeling heuvel op zou het mogelijk moeten zijn om koala's te spotten en bunkers uit de Tweede Wereld oorlog te zien. Onderweghebben 3 drie koala's live in het wild gezien waarvan 1 heel erg dichtbij. Daarnaast hebben we een Tachyglossus aculeatus gezien, familie van het vogelbekdier. 

Onderweg zijn we mooie bunkers tegengekomen die prachtig uitzicht boden over het eiland. We hebben heuvel op en weer af zo'n 3 tot 3.5 uur gelopen. Het mooiste waren misschien nog wel de uitzichten die je om de paar meter had.

Daarna was het tijd om, met de haren in de wind, een lunchtentje op te zoeken. Deze hebben we gevonden op Horseshoe Bay. Gegeten in een visrestaurantje dat alle zelf vers maakt......heerlijk genoten. Daarna heeft David nog een duik genomen vanaf het strand van Horseshoe Bay. Het water in voor de verkoeling en gingen we met de Moke 'scheuren'. Een voordeel van de Moke is dat het lekker laag bij de grond is, en open met een soort kart moter erin waardoor je al snel denkt dat je 100 km/hr gaat. Stoer is dat je geen stuurbekrachtiging hebt, een versnellingspook die beter door Nathalie dan door Gijs kan worden bedient, lachen, zeker in de achteruit (kunnen die struisvogelbenen even de in lucht, anders gaat het niet). Een nadeel van de Moke is dat er bijna geen rem op zit. Zeker als je dan een wilde kangaroe spot, moet je vol in de ankers. Of zoals wij. Drie keer steken, twee keer in zijn achteruit en door de berm aan de ene kant en tussen de witte paaltjes door aan de andere kant van de weg. Maar hij staat erop:

In de namiddag zijn we gaan lopen in PicNic Bay, na een heerlijke milkshake en een wandelingetje over de oude pier. Hier hebben we nog een vogel gespot die niet op ons lijstje voorkwam. Weet iemand welke vogel dit is?

Daarna hebben we besloten om nog 1 keer om het af te leren in de Moke het eiland helemaal af te scheuren. Om 17.00 de Moke ingeleverd en met de ferry weer naar het vaste land. We hebben wederom een prachtige dag gehad. Morgen wordt het weer een reisdag. We gaan naar een camping in de buurt van Paronella Park.