Whitsunday Islands en Great Barrier Reef

​​We zijn 's ochtends om 6.00 uur opgestaan, om 7.00 uur werden we opgehaald om naar de boot gebracht te worden. Bij de haven aangekomen lag daar een hele leuke boot. We waren met zo'n 20 toeristen aan boord. De nationaliteiten waren Fransen, Tjechen, Ieren, Portugezen en een rus en New Zeelander als duikinstructeurs. Alleen de kapitein en zijn vrouw waren Australiers. Na ongeveer een uur gevaren te hebben ontstond er hectiek aan boord, er waren walvissen gespot. Inderdaad een prachtige walvis liet zich aan de oppervlakte zien. Wat zijn dat enorm grote beesten, je realiseert het je niet als je ze niet ' live' gezien hebt. Na nog een uur varen kwamen we aan bij de white sundays. Dit is het meest gefotografeerde stukje natuur ter wereld. Het zand is hier zo wit en zo zacht, zoiets hebben we nog nooit gezien en gevoeld. 

We zijn een weggetje gevolgd dat uitkwam bij een heel mooi uitkijkpunt. Op het strand is pirates of the carabbien deel 4 opgenomen enkele maanden geleden. Op dit meest prachtige strand ter wereld ontbrak 1 onderdeel volgens de filmmakers.....palmbomen. Die hebben ze nog even laten overbrengen, in potten in de grond gezet, en zo zijn hier een groot aantal scenes opgenomen uit de film. Na de opname moesten de palmbomen natuurlijk weer mee terug naar Hollywoord want ze horen niet thuis in deze natuur , evenals de honden van Johnny Depp, ook zij moesten netjes een maand in quarantaine.....

Na hiervan genoten te hebben was het weer een klein wandelingetje naar het strand. In het water lagen kleine pijlstaartroggen. We hebben geprobeerd ze op film vast te leggen dat viel nog niet mee. Na een uur op het strand gelegen te hebben zijn we weer aan boord gegaan. Daar stond een lekkere lunch op ons te wachten.

Na nog een uurtje vragen kwamen in de butterfly bay. Dit was de stek om te duiken en te snorkelen. Duikspullen aan, in de snelle boot en hup overboord om de duik te beginnen. Het was een hele mooie duik, koraal gezien, een stuk of 10 verschillende vissen waaronder een felle rode en een soort van slakje dat over de zeebodem kroop in zwart, rood en blauwe kleur. Daarna nog even een zeekomkommer aaien van zo'n meter lang en een drie kwartier duurde duik zat er helaas alweer op. Ook onderwater is de verwoestende kracht van de cycloon nog zichtbaar. Het zicht is niet meer dan 14 centimeter, er drijft allemaal nog sediment in het water dat de komende jaren we weer gaat zakken en veel koraal is dood. De Great Barrier Reef is niet meer het aquarium dat het is geweest maar desondanks was het duiken prachtig. Terwijl Nathalie weer in de speedboot was geklommen om naar het witte zand strand gebracht te worden waren Gijs en David nog druk aan het snorkelen. De eerste vis die David zag werd onthaald met gebrul door de snorkel. Dit bleek de beste manier om zonder boven te komen aan te geven dat er iets moois te zien was.  Ze hebben prachtige kleuren koraal gezien, groen, blauw, rood en geel. Ook vele vissen zwommen langs hun duikbril. Waaronder de papegaaivis en verschillende andere aquarium vissen. Het zicht van de snorkelaars was beter, een meter of 5. Om 15.00 uur ging iedereen weer aan boord van de Mantaray om de reis terug naar de haven van Airlie beach te beginnen. Halverwege deed zich weer een grote verrassing voor, een moederwalvis met kalf kwam met enige regelmaat aan het oppervlak, een prachtig schouwspel. Waar de kapitein de reis graag voor onderbrak. Moe maar voldaan kwamen we terug bij de camper.

Vandaag hebben we een rustdag. Gijs is nog aan overwegen om een didgiridoo te kopen, vandaag is onze laatste kans, en vanavond gaan we op het vliegveld een hapje eten bij een lokaal restaurantje.

Morgen is het een reisdag, we vertrekken naar Townsville.